که زن ها گـــرفتند اوضــاع به دست

که ما پهلوانيم و اين است حالمان

که دادار بايد رسد بر دل اين و آن!

و اينچنين شد که دو پهلوان همديگر را در آغوش گرفتند و بر حال خود گريه سر دادند:

بگذار تا بگرييم چون ابر در بهــــــاران

کز سنگ ناله خيزد بر حال ما جوانان!

دگر هر چه گويم به او بر هواست!

و بعد از حرفهاي جومونگ درد دل رستم آغاز گرديد:

و اين شد که رستم سخن تازه کرد

که حرف دلش گفت (پس کو نبرد؟!)

بگفت اي جومونگا که حرف دل است